Alles in de wereld nodigt je 24/7 uit om te reageren op signalen van buiten in plaats van op signalen van binnen. We volgen die via social- media, communicatie -instrumenten en ook de manier waarop onze economie en allerlei beslissingsvelden die ons eigen leven aangaan, zijn ingericht. Wij mogen reageren óp en dat wordt als het hoogste goed gezien, maar dan houdt het daarmee op. Met andere woorden; er wordt veel aandacht gegeven aan onze reacties óp en er wordt relatief weinig uitgenodigd om van binnenuit actief te zijn ín.
Een open systeem vraagt juist het omgekeerde. Een open kennissysteem vraagt dat je minder reageert óp en dat je juist meer actief bent ín. Dus dat reageren op zaken moeten we meer gaan inruilen. Je mag wel reageren op de dingen, het is niet fout om dat te doen, maar het vertrekpunt en het accent zou eigenlijk andersom moeten liggen. Wij zijn echt geen afhankelijke consumerende zombies en zo willen wij ook niet worden weggezet. Het lijkt er soms wel op als je goed kijkt. Je begint met iets van je zelf neer te zetten en daarna reageer je onderweg natuurlijk op de respons die op je afkomt. Dat is een natuurlijke volgorde die goed voelt. De rest is de omgekeerde gang van zaken. En het Latijnse woord voor deze omkering is per-vertere. Dus een omgekeerde gang van zaken is eigenlijk een perverse gang van zaken. En dat is wat we onbewust ook voelen: ‘he, er klopt iets niet” als wij daarin overdrijven. En het klopt ook niet met wat we in de kern zijn als we alleen maar reageren op signalen van buiten zonder zelf wezenlijk iets in te brengen van onszelf. We krijgen op die manier ook geen echt contact met onszelf. Daar zit onze leegte, ons nihilisme, ons materialisme en consumentisme. We mogen veel meer vanuit onszelf de dingen doen die bij ons horen.
Hoe dan wel?
Door trouw te blijven aan je eigen talent en intenties. Dat is zo belangrijk. Ik denk dat dáár het heldendom van mensen in bestaat. Zeker in deze tijd. Het is belangrijk dat je iets in jezelf als vertrekpunt durft te nemen. Dat iets heeft geen naam. De waarheid is de waarheid die jij creëert met dat talent. Deze waarheid ligt niet buiten je. Dat is het geheim. Dat is de magie. En je komt alleen maar bij dat iets in jezelf en bij deze eigen waarheid door uit die mentale mind van objectief-subjectief te stappen. Er is maar één beginpunt waarin die oorsprong gevonden kan worden. En dat is in dat open en gedeelde systeemveld van jezelf. Van deze creatieve intelligentie in je systeem. Dat systeem is holografisch van opzet. Je komt alleen in dat hologram via deze kern van jezelf. Je komt alleen in de verbinding met je omgeving door de dingen helemaal vanuit jezelf te doen. Net zoals een surfer die surft of een musicus die de sterren van de hemel speelt.
Hoe kun je weten of je in die verbinding bent?
Dat weet je gewoon. Je surft en je speelt en je vergeet alles om je heen. Je bent een met dat surfen en spelen. Zo gauw je na gaat denken, dan val je eruit. Dat weet je en daarom surf en speel je door.
Een belangrijke graadmeter om bij jezelf te kijken en te voelen, is blijheid en dankbaarheid. Mensen die blij en dankbaar zijn, staan dikwijls midden in het veld van wie ze echt zijn. Een belangrijke toegangspoort om écht bij jezelf naar binnen te gaan is daarom deze blijheid en een ultieme dankbaarheid voor je bestaan. Ongeacht hoe het er allemaal bij staat. Het is opvallend dat in de beschrijvingen van het leven van vele heiligen in het oosten en westen staat, dat zij ondanks de moeilijkste omstandigheden hun blijheid en dankbaarheid wisten vast te houden. Dat heeft hiermee te maken. Het is geluk dat verbonden is met je contact met de kern van wie je bent, met de essentie van jezelf en met het daar ook te durven zijn. En het gevoel dat je vandaaruit jezelf genoeg bent. Genoeg zijn met dat unieke talent dat je hebt en dat de uiterlijke omstandigheden er niet meer toe doen. Markt of geen markt! Je bent jezelf. Je verkoopt de magie van jezelf. Want je zit in het midden van een creatieproces.
Dat leidt altijd ergens toe. Dat heeft altijd ‘resultaat’. Daarin durf je als het ware zelfs dood te gaan. Of failliet. Die dood doet er niet toe. Je doet wat je van binnenuit moet doen. Je kunt niet anders. Die buitenwereld heeft het niet meer voor het zeggen en krijgt het niet voor het zeggen. Jij bent aan het woord. Of liever de magie is via jou aan het woord. Je durft je in jezelf te laten zakken. Wanneer je die dood van je mind durft te sterven, dan komt de magie van je leven naar buiten. Deze magie is eeuwig en niet aan tijd gebonden. Want dat leven binnenin je systeem eindigt nooit. In de kern is dat een diep religieuze gedachte, maar ook in de wereld van wiskunde en natuurkunde is dit een feitelijk gegeven. Bijvoorbeeld in de kwantummechanica. Want energie eindigt nergens. Het is een doorgaand iets. We zijn bio-energetische systemen. Die energie daarin, die houdt nooit op. Om daarin te durven zakken, dat is onze kwetsbaarheid en ons heldendom. Dus al die emotionele gehechtheden zitten eigenlijk alleen maar in de weg.
Als je de wereld in het verlengstuk van jezelf en je talent gaat zien en je je persoonlijkheid als een instrument gaat zien om ‘het’ aan het woord te laten en creatief te laten zijn, dan ben je erdoorheen. Dat is denk ik de kern van geluk en ik denk ook de kern van blijvend, duurzaam succes.
